LIMIT : โลกเสมือนจริงนอกรั้วโรงเรียนที่ต้องเจอ

Leave a Comment

โลกในรั้วของโรงเรียนเปรียบเสมือนโลกใบเล็กๆ ที่อยู่ในโลกใบใหญ่อีกทีหนึ่ง โลกใบใหญ่ที่เด็กๆ ยังไม่เคยรู้ว่า แท้จริงมันเป็นอย่างไร จะแสนดี หรือแสนร้ายสักแค่ไหน และจะเหมือนกับที่ใครๆ เคยเล่าขานกันหรือเปล่า?


ในโลกใบเล็กของพวกเด็กๆ นั้น เรียนได้ว่า เด็กถูกปกป้อง คุ้มครองเป็นอย่างดี แม้จะมีเรื่องราวให้ต้องเป็นทุกข์ แต่นั่นก็ยังแทบยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของความจริงที่พวกเขาจะต้องเจอ เมื่อก้าวพ้นจากรั้วโรงเรียน ก้าวเดินออกจากโลกใบเล็กไปสู่โลกใบใหญ่ โลกจริงที่พวกเขาต้องเผชิญ





เหมือนดั่งเช่นชีวิตของเด็กนักเรียนม.ปลายในเรื่อง "LIMIT" ชีวิตในแต่ละวันก็ดูจะแสนธรรมดา ไม่ต้องมีเรื่องอะไรมากมายให้ปวดหัว มีเพียงแค่เรื่อง "เรียน" และเรื่อง "เพื่อน" เท่านั้นที่ดูจะสำคัญมากที่สุดในชีวิตของเด็กวัยนี้ ถ้าไม่อยากมีปัญหาอะไรกับสังคมในโรงเรียนก็พยายามอย่างปัญหาบาดหมางกับใคร และอย่าแตกแยกกับใคร ฉะนั้น ในที่แห่งนี้เลยมีกฎที่เด็กนักเรียนควรพึงปฏิบัติคือ "ไหลไปตามกระแส"




จนกระทั่งวันหนึ่ง โลกที่แสนธรรมดา ก็พลิกผันทันที วันนั้นโรงเรียนได้พาพวกเขาไปทัศนศึกษานอกสถานที่ แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน รถบัสตกเหว ตายกันเกือบยกคัน มีเพียงเด็กสาว 5 คนเท่านั้นที่มีชีวิตรอดตายอย่างปาฏิหาริย์ แต่...พวกเธอก็ต้องมีชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น เพราะต้องติดอยู่ในป่าลึก ที่ไร้ผู้คน ไร้สัญญาณโทรศัพท์ ตัดขาดจากโลกภายนอก ต้องดิ้นรนมีชีวิตรอดต่อไป และหวังให้ใครสักคนพาพวกเขาออกไปจากที่นี่ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่า จะมีวันที่เขาจะหลุดพ้นออกไปจากที่แห่งนี้หรือไม่




และแล้ว ก็ยังมีเรื่องที่พาไปจุดเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม เมื่อจู่ๆ เพื่อนคนหนึ่ง ที่มักถูกเพื่อนในห้องกลั่นแกล้งเสมอ ระบายความอัดอั้นออกมา จนถึงขั้นสติหลุด จากคนเงียบๆ กลายเป็นคนก้าวร้าว เธอใช้เคียวมีด เป็นอาวุธในการข่มขู่เพื่อนๆ และแบ่งชนชั้นวรรณะ ถ้าไม่อยากตาย ก็ต้องทำตามคำสั่งของเธอเท่านั้น


ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเด็กนักเรียนม.ปลาย ก็พยายามดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอด และค่อยๆ เผยธาตุแท้ และสัญชาตญาณดิบออกมาเพื่อความอยู่รอด...

สิ่งสำคัญยิ่งกว่าสัญชาติญาณดิบที่ทุกคนเอาออกมาใช้นั้นก็คือ "โลกเสมือน" ที่ปรากฏอยู่ในป่าแห่งนั้น จะว่าไปแล้ว โลกจริงก็ไม่ค่อยต่างไปจากป่าอันกว้างใหญ่ที่หาทางออกไม่ได้ ต้องเผชิญกับอุปสรรคต่างๆ มากมายที่มาท้าประลองเรา การก้าวเดินเข้าสู่โลกของ "ผู้ใหญ่" หรือ "โลกจริง" ต่างก็ต้องใช้สัญชาตญาณดิบในการอยู้รอดเช่นกัน โลกที่ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ปกป้องเราได้ดังเช่นตอนเราเด็กๆ โลกที่ไม่มีเพื่อนที่แท้จริงและศัตรูที่ถาวร แค่การ "ไหลตามกระแส" ไม่อาจทำให้เราอยู่รอดได้อีกต่อไป แต่สิ่งที่ทำให้เรารอดปลอดภัยได้นั้นก็คือ... ใครเข้มแข็งและมีสติมากที่สุดคือผู้อยู่รอดเท่านั้น


ชีวิตในป่าของเด็กพวกนี้ ไม่ว่าใครจะเป็นหัวโจกของกลุ่มหรือเป็นคนที่ถูกรังแก จะเรียนเก่งที่สุด หรือเรียนไม่เอาไหน ต่างคนต่างอยู่ในสภาพเดียวกันหมด สิ่งสำคัญในการอยู่ป่าก็คือ ไหวพริบ ความพยายามที่จะเอาชีวิตรอด ไม่ต่างกับโลกแห่งความเป็นจริง พอทุกคนเรียนจบมา ทุกคนก็ถูกเซ็ทให้เป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่ต้องเริ่มเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตในโลกจริงอย่างเท่าเทียมกัน ต้นทุนที่ต่างกับคนอื่น "ทัศนคติ" "ความสามารถเฉพาะตัว" และ "ความเพียรพยายาม" ในการดิ้นรนที่มีชีวิตรอดในโลกใบใหม่ให้ได้ 

แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ไม่อาจอยู่ท่ามกลางโลกอันโหดร้ายได้ด้วยตัวคนเดียว เราจำเป็นต้องมีคนที่ไว้ใจได้ มีเพื่อนที่จะอยู่เคียงข้างกับเรา การที่เด็กพวกนี้จะรอดหรือไม่รอดนั้น นอกจากทัศนคติ ความคิด และไหวพริบแล้ว คิดอยู่กับ "คน" ที่พวกเขาอยู่ด้วยเช่นกัน

ในโลกแห่งความเป็นจริงก็เช่นกัน ชีวิตที่เป็นไปก็ขึ้นอยู่กับคนที่อยู่ด้วย แต่คนที่จะเป็นเพื่อนกับเราได้ ไม่ใช่แค่เอาอกเอาใจ ชอบเล่นอะไรที่เหมือนๆ กันเช่นเดิมแล้ว แต่คือคนที่แลกเปลี่ยนสิ่งต่างๆ ด้วยความจริงใจ กล้าพอที่ถอดหน้ากากออกเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง
แม้โลกจะเต็มไปด้วยความหลอกลวง ความไม่เชื่อใจ แต่ความจริง และการยอมรับความจริงเท่านั้น ที่ทำให้เราเห็นแสงสว่างแห่งการอยู่รอด ถ้าเด็กพวกนั้นไม่ยอมรับว่าเขาติดป่า ไม่เชื่อใจเพื่อนที่อยู่ข้างๆ อาจทำให้เดินทางสู่หายนะ...

สรุปแล้วสิ่งที่ละครเรื่องนี้อยากจะบอกเรามากที่สุดคือ การจะเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถดำเนินชีวิตในโลกจริงได้นั้น คือ ความเข็มแข็ง มีสติ การได้เป็นตัวของตัวเอง กล้าคิด กล้าตัดสินใจ กล้าซื่อสัตย์กับความคิดของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเก่งกว่าใคร แต่ขอให้ก้าวผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปด้วยความพยายามอย่างสุดความสามารถของตัวเอง



เพื่อที่จะใช้ชีวิตในโลกที่เราไม่คุ้นเคย โลกที่ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เราจึงจำเป็นต้องมีหัวใจที่เข้มแข็ง และโลกที่ว่า มันไม่ได้มีแค่เราเพียงคนเดียวหรอก แต่มันยังรวมถึงเพื่อนมนุษย์อีกหลายๆ คนที่ทั้งเข้ามาทำให้ชีวิตเราเลวร้ายกว่าเดิม หรืออาจช่วยให้เราก้าวผ่านอุปสรรคต่างๆ ไปได้ การมีหัวใจที่ซื่อตรงเท่านั้นที่จะทำให้เราได้เจอกับคนที่จริงใจ และทำให้เรากล้าตัดสินใจไปในเส้นทางที่เราอยากเดิน ไม่ใช่การไหลไปตามกระแสที่อาจนำพาให้เราไปเจอจุดจบที่ยากที่ปีนขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง...

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น