ทำไมละครญี่ปุ่นถึงชอบมีฉากวิ่ง!?

ถ้า ใครดูละครญี่ปุ่นอยู่บ่อยๆ จะเห็นฉากหนึ่งที่เจอเป็นประจำในละครก็คือ "ฉากวิ่ง" ค่ะ แล้วเคยสงสัยกันไหมคะว่า "ทำไมต้องวิ่ง" ขอตอบแบบตรงๆ เลยว่า "ไม่ทราบ" ค่ะ!  และคิดว่าผู้จัดละครเองก็อาจจะไม่ได้ฉุกคิดถึงขนาดว่าต้องมีเหตุผลอะไรมาก มาย แต่จากที่ดูละครญี่ปุ่นมา ก็ขอสันนิษฐาน หาเหตุผลมาให้ลองอ่านกันค่ะว่า ที่ละครญี่ปุ่นชอบมีฉากวิ่งก็เพราะ

1. คนญี่ปุ่นไม่นิยมซื้อรถ

อย่าง ที่รู้กันค่ะว่า คนญี่ปุ่นนิยมเดินทางด้วยรถไฟกันเป็นส่วนใหญ่ ด้วยระบบการคมนาคมที่สะดวกสบาย ทำให้ไม่จำเป็นต้องซื้อรถกัน และเมื่อเกิดเหตุจำเป็นที่ต้องรีบ ในเมื่อไม่มีรถส่วนตัวจะทำไงคะ วิธีที่ใกล้ตัวเร็วทันใจ(ตัวเอง) ก็คือ... "วิ่ง"

2. สถานที่ไม่ไกลกันมาก 

สถานที่ที่ตัวละครจะเดินทางไปถึงนั้นมักจะเป็นที่ใกล้ๆ เมื่อชั่งใจวัดระยะทางที่จะไปแล้ว ใกล้แค่นี้เอง วิ่งไปดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลาไปโบกรถเมล หรือรอรถไฟ ทีนี้ไม่รู้จริงๆ ค่ะว่า ระหว่างวิ่งกับรอรถเนี่ยอะไรมันจะใช้เวลานานกว่ากัน!?

3. ก็...ขึ้นรถไม่ทันนี่น่า

ก็มีบางเรื่องค่ะ ที่ตัวละครฉุกคิดได้ว่า ฉันต้องตามพระเอกหรือนางเอกขึนรถคันนั้นไป หรือจะปล่อยให้เรื่องราวมันจบแค่นี้ แต่กว่าจะตัดสินใจได้ เขาไปแล้วค่ะ เลยกลายเป็นว่า "ขึ้นไม่ทัน" จะรอโบกรถคันใหม่ก็ยังไงๆ อยู่ วิ่งตามนี่แหละ เผื่อคนขับรถจะเหลือบมองมาเห็นแล้วหยุดรถรอบ้าง แต่...ส่วนใหญ่คนขับก็มักไม่เห็น ขับต่อไป ปล่อยให้วิ่งตามจนเหนื่อยเล่น

4. สร้างความตื่นเต้น ลุ้นระทึกให้กับคนดู

ฉากแบบนี้เนี่ยขอบอกว่ามันเป็นอะไรที่เสริมความตื่นเต้นได้จริงๆ นะคะ พอวิ่งเนี่ย เราจะสัมผัสได้ถึงความเหนื่อย ความพยายามที่จะพุ่งเข้าไปหาบางสิ่ง ลุ้นเอาว่าจะทัน หรือไม่ทันวะ ถ้าจะตามกันโดยนั่งรถความตื่นเต้นจะลดลงไปเกือบครึงนึง เพราะ ยังไงๆ เครื่องยนต์ก็ต้องไวกว่าสองเท้าอยู่แล้ว มันไม่ตื่นเต้นเท่าการวิ่งจริงๆ ค่ะ อย่างในเรื่อง HERO ที่ผู้ช่วยอัยการนำเรื่องไปยื่นเรื่องด้วยการวิ่ง ฉากนี้เป็นอะไรที่ลุ้นสุดๆ ถ้าปั่นจักรยานมาส่ง ความลุ้นระทึกจะหายไปกึ่งหนึ่ง


5. ปรัชญาแฝง ต่อสู้กับปัญหาด้วยขาของตัวเอง

ความคิดเห็นส่วนตัวของเรา เรามองว่า "ฉากวิ่ง" ในละครญี่ปุ่น มันทำให้เห็นอะไรหลายๆ อย่างค่ะ เคยตั้งคำถามไหมคะว่า ทำไมต้องวิ่ง ทั้งๆ ที่บางทีก็มีจักรยานจอดอยู่ใกล้ๆ ถ้ารีบขนาดนั้นทำไมไม่โบกแท็กซี่ล่ะ ไวกว่าเยอะเลย (อันนี้กรณีแท๊กซี่ในญี่ปุ่นนะคะ ฮาาา)

 มันอาจเป็น ความรู้สึกที่เหมือนไม่เชื่อใจสิ่งอื่น นอกจาก "ขาของตัวเอง" ลองคิดในมุมเราบ้าง ถ้าเป็นสัญชาตญาณของเรา พอเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน สิ่งที่เราจะทำน่าจะเป็น "การวิ่ง" นี่แหละค่ะ ไม่ว่ารถยนต์จะเร็วกว่าขนาดไหน แต่การที่เรารับรู้ทุกการเคลื่อนไหวของตัวเอง มันจะให้ความรู้สึกที่ไวกว่า นั่งอยู่บนรถโดยที่เราไม่ได้ทำอะไร มันจะรู้สึกลนๆ ถ้าฉันวิ่งเองต้องไปถึงได้ทันอย่างแน่นอน หรือถ้ามันไม่ทัน อย่างน้อยก็เป็นเพราะตัวเราเอง ไม่ใช่เป็นเพราะใคร

 มันทำให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องแก้ไขทุกอย่างด้วยตัวเราเอง พลังของตัวเองนี่แหละที่น่าศรัทธาและมีพลังมากกว่าสิ่งอื่นใด!

อันนี้ก็เป็นเหตุผลคร่าวๆ ที่เราลองคิดเล่นๆ ดูค่ะ บางทีผู้จัดละครอาจไม่ได้คิดถึงที่มาที่ไปขนาดนี้ก็ได้ แต่พอเห็นฉากแบบนี้บ่อยๆ ก็อดคิดไม่ได้ค่ะว่า "ทำไมถึงต้องวิ่งกัน" นะ!? แล้วเพื่อนๆ ล่ะค่ะ คิดเห็นกับเรื่องนี้ว่ายังไงกันบ้างเอ่ย? :)